پس می خواهید بدانید که چگونه می توانید یک خون آشام را از پای دربیاورید و او را به جهنمی که از آن آمده است پس بفرستید؟ اگر به دنبال جواب این سوال هستید احتمالا دلیل شما برای پرسیدن این سوال این است که یک خون آشام پشت در اتاق شما منتظر نشسته است تا بمحض خروج شما از اتاقتان خونتان را بنوشد و یا در بهترین حالت شما را به یک خون آشام دیگر تبدیل کند. احتمال دیگری هم این است که به تازگی متوجه شده اید صمیمی ترین دوستتان رفتارهای عجیبی از خود نشان می دهد و زیاد از تابش مستقیم نور خورشید گله میکند. پس با ما باشید تا باهم ده مورد از پرکاربردترین روش های کشتن یک خون آشام را بررسی بکنیم؛ فقط به خاطر داشته باشید که اگر به دوستتان مشکوک شده اید در ابتدا او را تست کنید و بعد از اطمینان حاصل کردن، دست به عمل بزنید!

از آنجایی که خون آشام ها موجودات فراطبیعی نامیرا هستند و از لحاظ فنی مُرده به حساب می آیند پس کشتن موجودی که از قبل مرده است کمی سخت تر از کشتن موجودات میرا خواهد بود. پس از اینکه یک خون آشام کشته می شود معمولا شعله های جهنمی از بدن او بیرون می جهند و در نهایت پس از سوختن، کل بدن خون آشام در یک مدت کوتاه به خاکستر تبدیل می شود. واکنش دی اِن آی شیطانی خون آشام که از بدو تبدیل ،به صورت یک ویروس شیطانی، در بدن یک خون آشام حضور دارد باعث اشتعال خود به خودی سلول های بدن او می شود. 10 روشی که من در زیر این پست ارایه میدهم کاملا تست شده و کارآمد هستند.

فیلم "The Evil Within" یا به فارسی "اهریمن درون" در سال 2017 میلادی از سوی کمپانی ویژن منتشر شد اما نکته جالب این فیلم در این است که پروژه ساخت این فیلم در سال 2002 میلادی کلید خورده بود.

در ادامه مطلب بخوانید ...

انتشار خبر چت کردن دو عدد از ربات های هوش مصنوعی فیسبوک با یکدیگر و با استفاده از یک زبان خود ساخته، موجب شد که به سراغ برترین ربات ها و برترین سیستم های هوش مصنوعی معرفی شده در دنیای سینما برویم تا بدترین ها را از بین صدها نماینده برای این پست انتخاب کنیم. در ابتدا باید ماجرای گزارش اخیر فیسبوک را واکاوی بکنیم.

به ادامه مطلب بروید. 

مثال خوبی از اصطلاح معروف "یکی به نعل و یکی به میخ".

فیلم "جیمی وست وود: قهرمان آمریکایی"،  با بازی "ماز جبرانی"، استندآپ کمیدین معروف ایرانی-آمریکایی، در ظاهر یک کمدی سطحی به نظر میرسه ولی در پشت شوخی های ضعیف و گاها زننده اش حرفهای خوبی میزنه و به اصطلاح حرفش رو در لفافه طنز به مخاطب میرسونه. البته شاید این فیلم برای مخاطب آمریکایی گیرایی خاصی در پی نداشته باشه ولی بدون شک برای مخاطب ایرانی و بالاخص ایرانیان مقیم آمریکا بسیار گیرا خواهد بود. 

یکی از بهترین و عمیقترین سکانس ها وقتی هست که جمشید(جیمی) در موزه "تندیس حقوق بشر کوروش " رو میبینه و شروع به پز دادن در مورد اون میکنه. اینکه چیزی از ایران به یغما برده شده و برای ما فقط افتخار کردنش باقی مونده قطعا برای هیچکس تازه نیست. البته در ادامه جمشید همون تندیس رو هم میندازه و میشکنه. (برداشت از این قطعه با خودتان).

نکته جالب دیگه این هست که این فیلم با زیبایی خاصی بزرگنمایی و دروغ پراکنی رسانه های هر دو کشور رو به سخره گرفته و به مخاطب القا کرده که دفعه بعد در مورد اخباری که از رسانه های ملی میشنوه وسواس بیشتری به خرج بده.

حتما فیلم رو ببینید.

" گاهی اوقات ندونستن حقیقت آرامش بخشتره "

فیلم "افشاگری" روایتی است  مستندوار از پدیده ی " پدوفیلیسم" در بین کشیش های آمریکایی. داستان زمانی جذابتر میشه و نیاز به 'افشاگری' پیدا میکنه که بسیاری از اسقف های آمریکایی دست به پنهانکاری و توجیه تراشی برای این کار میزنند.

تکه ای هست که بارها در طول فیلم از زبان کاراکترهای مختلف تکرار میشه: " این افراد آدمهای خوبی هستن، به مردم کمک های زیادی کردند، نباید بخاطر چندتا سیب گندیده یک درخت رو از ریشه برید". اینکه باید برید یا نه رو شما با عقل سلیم خودتون حلاجی کنید و قضاوت. 

فیلم روی سرنوشت این بچه ها که الان مردان بالغی هستند تمرکز بیشتری داره، و نشان میده که چگونه اتفاقات  کودکیشون سرنوشت اونها رو کاملا تغییر داده.

نکته ی دیگه ای که فیلم مدام از زبان کاراکترها اون رو بازگو میکنه پنهانکاری های صورت گرفته پیرامون این موضوع هست. اینکه چرا چنین موضوعی باید خیلی ساده حل و فصل بشه و مجرم به اشتباه بودن کارش پی نبره سوالی هست که مدام در ذهن بیننده ایجاد میشه.

در سرتاسر فیلم یک جو (تم) مرموز مذهب ستیزی حاکم هست که با ابزارها و المان های مختلفی به خورد خط روایی داستان داده شده. مثل زمانی که تصویر یک کلیسا و یک پارک بازی کنار هم نشون داده میشه یا زمانی که "رزندس" جلوی در کلیسا ایستاده و به آواز خوانی بچه ها نگاه تاسف بار میکنه.

کارگردان شدیدا اصرار داره که جایگاه دین در جوامع مدرن مانند جامعه ی آمریکا در شهری مثل "بوستون" در حال افول هست و تنها دلیل اون مبلغین دین و افکار قدیمی اونها هست.

فیلم "افشاگری" برنده جایزه اسکار بهترین فیلم سال 2015 بود اما تمامی داوران میدونستند که این فیلم از لحاظ فیلمسازی و کارگردانی فیلم قوی و پخته ای نبود، بلکه این جایزه تنها بخاطر تلاش های تمامی اون روزنامه نگار ها به فیلم "افشاگری" رسید. حضور ستاره هایی مانند "مارک روفالو" و "مایکل کیتون" این فیلم رو از لحاظ فیلمسازی سقیل نکرده، به جرات میشه گفت که اگر بازیگران میان رده ای نیز بکار گرفته میشدند این فیلم باز هم همون تاثیر نهایی رو میداشت و برنده ی اسکار میشد؛ چون موضوع اسکار گرفته و نه هنر. هیت داوران اسکار از این کارها زیاد دارند، نمونه ی بارز آن انتخاب فیلم "آرگو" در سال 2012 به عنوان بهترین فیلم تنها به دلیل اینکه زد-ایرانی بود.

با وجود همه ی این سیاست بازی ها، فیلم "افشاگری" بخوبی  داستانی واقعی رو بخوبی روایت کرده. بیاد داشته باشید، این فیلم برای وقت پر کردن نیست بلکه برای آگاه کردن هست.

"اگه یه درخت مسیری رو مسدود کرده، بدون شک باید مسیر رو کج کرد بجای اینکه درخت رو ببریم"

فیلم "یافتن آلتامیرا" سرگذشت باستان شناسی رو روایت میکنه که دختر کوچکش بطور اتفاقی غاری پر از نقاشی های باستانی پیدا میکنه.

توی این فیلم به صورتی مستقیم درگیر کشمکشی بین مذهب و علم خواهید بود. کل فلسفه فیلم برپایه رویارویی دو گروه استوار هست؛ مذهبیونی که به خلقت ازلی ایمان دارند و اهالی علم که به خلقت اتفاقی و نظریه تکامل(داروینیسم) باور دارند. ولی کارگردان به هیچ وجه دست بیننده را باز نمیگذاره تا با بررسی زیر و بم موضوعات یکی از این دو گروه رو برحق بدونه و به صراحت و با ریزه کاری های خاص شما رو مجاب میکنه تا طرف اهالی علم رو بگیرید. (که البته ناگفته نماند کاستی های اهالی علم و همچنین مذهبیون نیز نشون داده میشه).

خب گفتیم تقابل علم و مذهب؛ کارگردان این فیلم یعنی "هیو هادسون" به زیبایی این موضوع رو به صورت نمادین وارد فضای یک خانواده معمولی اسپانیایی کرده. در این فیلم مادر خانواده با بازی "گلشیفته فراهانی" نماد کاملی از مذهب و پایبندی به اصول مذهبی هست و پدر خانواده با بازی "آنتونیو باندراس" نمودی از جامعه ی علمی هست که به هر طریقی سعی در توجیه علمی وقایع دارند. ولی باز کارگردان به شما فرصت جهت گیری نمیده و در پایان فیلم علم بر مذهب غلبه میکنه.

این فیلم رو صرفا بخاطر بازی گلشیفته فراهانی نبینید، این فیلم رو ببینید چون حرفهای زیادی برای گفتن داره.

به هر موجود افسانه ای که در افسانه ها و قصه های ترسناک حضور دارند کلمه "هیولا"اطلاق می شود.هیولا ها اغلب ظاهری زشت و ترسناک دارند که باعث ترس در انسان ها و آسیب جانی به آنها می شوند.در دنیای طبیعی نیز هیولاهایی وجود دارند، تا جایی که برخی دانشمندان به دسته بندی این موجودات می پردازند اما هیولاهای طبیعی تفاوت زیادی با هیولاهای دنیای سینما دارند ؛در علم به تمامی موجودات و انسان هایی که از نوعی نقص ژنتیکی رنج می برند هیولا اطلاق می شود،از قبیل کوتولگی و همچنین بزرگ شدن بیش از حد بدن که در انسان ها رایج است یا تولد موجوداتی دو سر .البته برخی از هیولاهایی که در اساطیر خلق شده اند از این موجودات ناقص الهام گرفته شده اند.در اینجا ما با جنبه علمی موضوع کاری نداریم آنچه ما می خواهیم بررسی کنیم حضور و تنوع این موجودات در سینما است.

در ادامه مطلب بیشتر بخوانید...